ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

Το άλφα και το ωμέγα της υγείας του ζώου σας, αλλά και της δικής σας υγείας από την στιγμή που συμβιώνεται με ένα σκύλο, είναι ο σωστός και πλήρης εμβολιασμός του .

Αυτό ισχύει είτε το ζώο μένει μέσα στο σπίτι, είτε έξω στην αυλή. Το εμβολιακό πρόγραμμα δεν είναι κατ’ ανάγκη συγκεκριμμένο. Ο κτηνίατρος είναι αυτός που αποφασίζει το πως και το πότε θα γίνουν τα εμβόλια και παράγοντες που επιρεάζουν την απόφαση του κτηνλιατρου είναι, η υγεία του ζώου, το περιβάλλον που ζει, η ανάπτυξη του, η φυσική κατάσταση του κ. α. Σημαντικό είναι το γεγονός ότι τα εμβόλια των ζώων πρέπει να επαναλαμβάνονται κάθε χρόνο. Τα ηλικιωμένα ζώα έχουν την ίδια ανάγκη για εμβολιασμό, όπως ακριβώς και τα νεαρά ζώα, η αντίθετη άποψη είναι λάθος και χωρίς καμιά επιστημονική υποστήριξη.

Ο εμβολιασμός αρχίζει στην ηλικία των δύο μηνών. Βεβαίως, μπορούμε να κάνουμε τον προεμβολιασμό των κουταβιών από την ηλικία των 45 ημερών. Ο κανονικός όμως εμβολιασμός αρχίζει από τις 60 ημέρες και μετά. Ένα ζώο πριν να εμβολιαστεί, πρέπει να εξετασθεί από τον κτηνίατρο. Η εξέταση είναι εξαιρετικά σημαντική, διότι απαγορεύεται ο εμβολιασμός αν το ζώο δεν είναι απολύτως υγιές. Σε περίπτωση που, κατά την γνώμη του κτηνίατρου, το ζώο παρουσιάζει το παραμικρή υποψία ασθένειας ο εμβολιασμός αναβάλλεται. Ο εμβολιασμός γίνεται αυστηρά μόνο σε υγιή ζώα.

Τα εμβόλια είναι συγκεκριμένα, γίνονται με καθορισμένη σειρά και σε καθορισμένο χρόνο. Το εμβολιακό πρόγραμμα είναι ευθύνη του κτηνίατρου και από αυτόν εξαρτάται το αποτέλεσμα του εμβολιασμού. Πάντα επιθυμούμε το υψηλότερο επίπεδο ανοσίας.

Τα εμβόλια είναι :

1. Εμβόλιο ιογενούς γαστρεντερίτιδας. Η ιογενής (λοιμώδης) γαστρεντερίτιδα, κοινώς τύφος, είναι ο πρώτος και ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τη ζωή των νεογέννητων κουταβιών. Ανορεξία, κατήφεια, απομόνωση, έμετος και διάρροια με συχνότητα και ένταση αυξανόμενη, είναι τα βασικά συμπτώματα της ασθένειας. Αν δεν αντιμετωπιστεί άμεσα και δυναμικά το ζώο συνήθως καταλήγει.Η ιογενής γαστρεντερίτιδα (τύφος) δεν μεταδίδεται στον άνθρωπο.
2. Εμβόλιο μόρβας (νόσος carre). Η μόρβα παρουσιάζεται με τα ίδια περίπου συμπτώματα, όπως και η ιογενής γαστρεντερίτιδα, αλλά εδώ έχουμε συχνά και παρουσία νευρικών συμπτωμάτων. Τα νευρικά συμπτώματα είναι πολύ κακός οιωνός για την εξέλιξη της νόσου και το μέλλον του ζώου. Η μόρβα δεν μεταδίδεται στον άνθρωπο.
3. Εμβόλιο λοιμώδους ηπατίτιδας. Το εμβόλιο αυτό γίνεται ταυτόχρονα με το εμβόλιο της μόρβας. Σοβαρή ασθένεια που μεταδίδεται από σκύλο σε σκύλο. Δεν είναι συχνή και το σπουδαιότερο δεν έχει καμία σχέση με την αντίστοιχη ηπατίτιδα του ανθρώπου. Η λοιμώδης ηπατίτιδα δεν μεταδίδεται στον άνθρωπο.
4. Εμβόλιο λεπτοσπείρωσης. Σοβαρή ασθένεια με επιπτώσεις και στην υγεία του ανθρώπου. Εμφανίζεται σε περιοχές αμφιβόλου καθαριότητας, σε λιμάνια, μεγάλες αποθήκες και γενικά όπου υπάρχει αυξημένος πληθυσμός ποντικών. Σε τέτοιες ύποπτες περιοχές, είναι σωστό ο εμβολιασμός των σκύλων να γίνεται κάθε εξάμηνο. Η λεπτοσπείρωση είναι ζωοανθρωπονόσος.
5. Εμβόλιο πνευμονίας. Η ασθένεια παρουσιάζει συμπτώματα αναπνευστικού με πρωταρχικό τον βήχα Εμφανίζεται συνήθως σε ζώα που συχνωτίζονται ( κυνοκομεία, εκτροφεία, νοσοκομεία). Είναι γνωστή ως kennel caugh και οφείλεται σε bortotella bronchiseptica. Το εμβόλιο της πνευμονίας περιέχει και το εμβόλιο της γρίπης.Δεν μεταδίδεται στον άνθρωπο.
6. Εμβόλιο γρίπης. Γίνεται ταυτόχρονα με την ιογενή γαστρεντερίτιδα, μόρβα, ηπατίτιδα και λεπτοσπείρωση. Η ασθένεια δεν είναι σοβαρή και δεν επιφέρει κίνδυνο για την υγεία και τη ζωή του ζώου. Οφείλεται σε paraifluenza type 2 με καθαρά συμπτώματα αναπνευστικού και περιέχεται και στο εμβόλιο της πνευμονίας. Δεν μεταδίδεται στον άνθρωπο.
7. Εμβόλιο λύσσας. Είναι το μόνο υποχρεωτικό εμβόλιο σύμφωνα με το νόμο. Η Ελλάδα είναι απαλλαγμένη από τη λύσσα εδώ και αρκετές δεκάδες χρόνια. Οι περισσότεροι κυνηγοί, επειδή πιστεύουν ότι το εμβόλιο της λύσσας επηρεάζει την οσφρητική ικανότητα του κυνηγόσκυλου, αποφεύγουν το εμβόλιο της λύσσας. Αυτό έχει τη βάση του από την εποχή που ο αντιλλυσικός εμβολιασμός γινόταν με ζωντανό ιό λύσσας. Σήμερα αυτό δεν υφίσταται, όμως η προκατάληψη εξακολουθεί να υπάρχει. Η λύσσα είναι ζωοανθρωπονόσος.

Τα εμβόλια γίνονται κάθε χρόνο ανελλιπώς. Ο εμβολιασμός πρέπει απαραιτήτως να συνοδεύεται και από έναν καλόν αποπαρασιτισμό. Ο αποπαρασιτισμός γίνεται με σιρόπι, χάπια ή ενέσεις. Ο αρχικός αποπαρασιτισμός του ζώου είναι σημαντικός διότι έχει άμεση σχέση με τη δόμηση ένος υγιούς οργανισμού. Μετά τον εμβολιασμό τα ζώα απαιτούν ιδιαίτερη φροντίδα στη διατροφή, καθώς και αποφυγή κούρασης, άσκησης, μπάνιου τουλάχιστον για τις πέντε πρώτες ημέρες.

πηγή: https://paidiatros.wordpress.com